0

Ben seni ne çok sevdim bir bilsen!

Ben seni ne çok sevdim bir bilsen!

Şimdi seni nasıl anlatayım,
Adını anmadan uyuyamadığımı mı; Adınla sana uyandığımı mı ?

Şiir bakışlım, şiire sevdalım, Nereden başlasam bilemedim,
Seni neden bu kadar çok sevdiğimi, nasıl anlatsam bilemedim,

Gözlerinin buğulu bakışını mı?
Tebessümünün verdiği huzuru mu?

Sevdikçe seni, bana sır edene sığınıyorum.
Evet sır dedim, sırdaş dedim her zerremde hissettiğim nefesim dedim..

Sevgili, nereden başlasam bilemedim..
Her duama adınla başladığımı mı? Adınla yürüdüğüm yolda gölgem olduğunu mu anlatayım,
Yoksa tüm sözlerimin sana şiir oluşunu mu..

Kutlu Sevdam,
her zerremde hissettiğim hicranım, Ben seni ne çok sevdim bir bilsen,
Seni bu kalbe sır edeni çok sevdim.
Seni sır ettiği için sır edeni daha çok sevdim..

Secdemde, duamda, kıyamda, her yerde seni O’nda buldum..
Bazen ‘etme’ deyişinle, bazen ‘öyle işte’ deyişinle..
Bazen de lâl oluşunla sevdim seni..

Yaralı gönlün, yüksek duvarlarınla deniz gibi asiliğinle dalgalandım sana..

Sevgili,
ben seni İstanbul gibi sevdim,
duâ gibi söyledim,
şiir gibi yaşıyorum.

Cennetim, tüm zamanlarımın en güzel sevdası,
Sen görmesende seni görür,
sen duymasanda seni işitir,
sen bilmesende seni bilirim..

Bana sır edene kurban olur, sana bir ömür yaşarım.
Ben seni ne çok sevdim bir bilsen ,
Ben seni ne çok özledim bir bilsen…

01.03.2019
Hep Düşünür Bazen Yazar