Bir yetimin kabul olunmuş duası..
“Allah dilerse sular büklüm büklüm burulur, bir yetimin duası kabul olur…”
Yetimlik, Kainatın efendisinin makamı, öyle bir makamdır ki dünya durur bir duaya…
Bu gece ilginç bir ana şahit olduk. Ramazan’ın manevi atmosferine girdiğimiz bugünlerde aralıksız çalışmaya devam ediyoruz. Önceden planladığımız bir ev ziyareti için vakfımızdan ayrılmış ve ilgili aile için ziyarete gitmişti. Gün daha akşam olmamıştı, bu akşam bir ikinci ev ziyaretine daha gitmemizin planlamasını yaparken akşam ezanı okunmuştu. Namaz için Sarayburnu Camiimize çektik arabamızı, cemaate katıldık ve yarın akşam teravihle başlayacak Ramazan’ın heyecanını konuşuyorduk.
İkinci ev ziyareti için arkadaşımızı aradık ve belirlediği evin adresine doğru yol aldık. Evin kapısına geldiğimizde bir sene önce Ramazan ayı sebebiyle yaptığımız yetim aile ziyaretini hatırlamıştım. Arkadaşlarıma sorduğumda bilgiyi doğruladılar. Bir heyecan kaplamıştı beni, hazırlıksızdım, neyse “Bismillah” dedik ve çaldık kapıyı. Bir sene önce kapıyı bize açan ablam bize kapıyı aralamıştı ve bizi içeri davet etti. 4 ve 9 yaşında iki kızı bir de 10’lu yaşlarda oğlu vardı.
Biraz sohbetten sonra 4 yaşındaki küçük hanım ile göz göze geldik, onun dikkatini çekmek istiyordum. Ve hayatımda belki de ilk kez bir ev ziyaretinde buna benzer bir teklif getirmiştim. Bir sonraki gün yoğun bir program olmasına rağmen küçük kız ve ablası için “Yarın Giresun’da Lunapark’a gidelim mi ne dersin?” demiştim. Buraya kadar her şey normal, küçük kızla göz göze geldim, gözlerinde utangaçlık, mahzunluk ve mutluluk dikkatimden kaçmadı.
Annesi küçük kızına dönerek dedi ki “Kızım, bak bugün çok istiyordun lunaparka gitmeyi, gider misin abilerinle” deyince orada bittim…
Artık kelimeler, cümleler boğazıma düğümlenmişti. Anne bile şaşkındı. Hayır, o eve biz gitmemiştik. Bizi Allah götürmüştü o eve.
Rabbim kabul etmişti duasını, nasıl geri çevirir ki yetiminin duasını, küçücük dudağından çıkan dua bu kadar hızlı nasıl kabul olurdu ki? Kim bilir nasıl istedi de, Rabbim bizi karşısında hazır ola getirdi. Rabbim istedi, bizi dizayn etti, gönüllerimizi işledi, gönü planladı, Ramazan’ın arifesinde, akşam namazımızı kılmış bir şekilde küçük kardeşimizin kapısına kadar götürdü ve emrine soktu.
“Haydi Yetimim, duanı kabul ediyorum, bunlarda senin hizmetçilerin…” dedi.
Yetimin duasını kabul eden, bizi o duaya vesile kılan Rabbimize hamd olsun. Allah duaları kabul etmek isterse, o duaların kabulü için vesileler oluşturur, sonra o vesileleri de kabul edeceği kulunun duası için imtihan eder.
Rabbim bizi istikametinden ayırmasın, eksik varsa da tamamlasın inşallah. ☹
Hep Düşünür Bazen Yazar
31.03.2022
Son Yorumlar