Varlığını kalbime sır eden kutlu sevdam! 

En kıymetlim,  ömrümün en güzel var’ı

Vuslat mı, hasret mi?

bilmem ne hallerdeyim.

ama bildiğim bir hal var 

bir selam uzağında “etme..” dediğin sevdamın halindeyim. 

 

aklımı, yüreğimi teslim ettiğim nur’um

Uykusuz gecelerimin dinginliği,

sabaha seninle ulaşmanın huzurusun.

 

Seninle ne kadar şükretsem azdır,

Bazen hemen olu verir, 

Varlığın sahibi “kun fe yekun” dediğinde

Seni bana hissetiren,  yüreğinin sahibine and olsun ki!

Bu ateşin içinde yanan bir zerreyim.. 

Sana yanan,  seninle kavrulan

Bir zerre… 

 

Ey kalbimin en hüzünlü yanı,  

Sana hüzün olana hüzün olmak,

Senin sesini alçaltana,  yerin altına alçaltmak,

Benim kıyamadığıma kıyana ateş olup yakmak isterim. 

 

Ey hicranım,  vuslatım,  özlemim!

En kıymetlim,  ömrümün en güzel var’ı

Varlığını kalbime sır eden kutlu sevdam, 

Sen bu kalbin yüzüme açan nur’usun..  

 

17 Ocak 2019

Hep Düşünür Bazen Yazar

Şiir-Deneme