Neden birbirimizle uğraşıyoruz?

Merhaba sevgili dostlar. Son zamanlarda televizyonlarda, internette, bulunduğum ortamlarda birşeyler dikkatimi çekti. Herkes birbiriyle uğraşıyor. En alt tabakadan, en yüksek tabakalara kadar insanlar birbirlerini kemiriyorlar. Eskiden cemaatler birbiriyle çekişirdi, şimdi ise bu cemaatlere liderlik vasfında olan kişiler birbiriyle çekişiyor. İsimleri pek önemli değil, zaten bir çoğunuz biliyorsunuzdur.

Gerçekten anlamakta zorluk çekiyorum neden böyle yapıyoruz. Böyle yapmak bize, ülkemize neler kazandırıyor, neler kaybettiyor. Aynı ülkede beraber yaşıyor, aynı kıbleye yöneliyor, aynı Allah’a inanıyoruz. Peki sorun nedir ? Osmanlı üç kıtada at koştururken yüzlerce farklı ırkı, yüzlerce faklı görüşü içersinde barındırmışi ve en ufak bir problem bile yaşanmamışken, şimdi bir avuç insan anlaşamıyoruz. Yok sen Türksün, ben kürtüm, sen A cemaatindesin yok ben B cemaatindenim. Senin cemaatin şöyle, senin liderin böyle, yok bu ayeti inkar ediyor, yok İmam-ı Azam yanlış anlamış olayları, Yok Aleviler şöyleymiş, böyleymiş.
Ne olur bırakalım artık birbirimizle çekişmeyi. El alemin İsraili, Amerikası aralarında anlaşabilecek o kadar az şey olmasına rağmen inançları uğruna birlik beraberlik yapabiliyorlarsa, biz de yapabiliriz çünkü bizim anlaşabileceğimiz, birlik oluşturabileceğimiz noktalar çok daha fazla. Gelmeyelim şu oyunlara, bizi birbirimize düşürerek bölmek, yumuşak lokma haline getirmek ve sonra da yok etmek istiyorlar. Bugün Hamas’la El-Fetihi birbirine düşürdükleri gibi, Irak’ta sünni ve şiileri birbirine düşürdükleri gibi bizi de türksün, kürtsün, A cematindensin, B cemaatindensin diye birbirimize düşürmeye çalışıyorlar.
Unutmayalım ki bu vatan Çanakkale’de Kürtlerin, Türklerin, Lazların, Çerkezlerin kısacası bu ülkede yaşayan dedelerimizin kanlarıyla alındı.
Din, dil, ırk ayrımı yapmak bize yakışmaz. Yaratılanı severiz, yaradandan ötürü anlayışıyla hareket etmeliyiz.
Selametle