Hey gidi Ahmet hoca hey… Bir çoğunuz tanımıyorsunuzdur onu, şöyle tanıtayım. Benim bu seneki ev arkadaşımdı, sene başında sadece ismimizi duyarak aynı evde kalmaya karar vermiştik. Evde tanımıştım onu, kafamda bir sürü soru işaretleri ile gelmiştim bu eve… Ama Ahmet hocayla tanışınca her türlü soru işareti gitmişti kafamdan. Gerçekten müthiş bir insan, müthiş bir abiydi. Bu sene itibariyle çeşitli sebeplerden dolayı tatlı bir şekilde ayrıldık.
Şöyle bir arkama dönüp baktığımda ne günler geçirmişiz ya, lafları hala kulağımda çınlıyor :) Yunus hocaaaaa, Übeyd abi !, Şaşırdım ! , Aaa ! , Abi bulaşık ! :) falan. Ona sevdikleri “minik kuş” derdi, neresi minikse :) Her akşam bir orduyla eve gelirdi, ordu derken tabi aramızdaki tabir bu :)
Sağolsun eve hiç boş gelmezdi, aynen bir baba gibiydi, kasa kasa domatesler, koli koli yumurtalar… Vay be ne günlerdi o günler.
Şu anda belki bunları o okuyorsa, kızabilir bana :) Ama kızma be abi, seni seviyoruz işte. Hakkını helal et, seni çok üzmüş olabiliriz. Bizim için farklıydın be abi!
Seni çok seven kardeşin Ubeydullah :)
Bu arada 50 TL borcunu unuttum sanma :)
Son Yorumlar