Arefe günlerini çok seviyorum nedense, çünkü o günler hep köyüme gidiyor, ertesi sabah köyümdeki camimizde Bayram namazını kılıyoruz. Şahsen benim hayatımda çok büyük bir yeri var köyde bayram namazının.
Hayatımda sadece bir kez bir Kurban Bayramını memleketim dışında geçirdim, O da bana zehir oldu. Gurbette bayram çok zor gerçekten, annen, baban, ailenin diğer fertleri, eş, dost ve akrabaların yanında olmayınca ne anlamı var ki bayramların. Bayramlar kaynaşma, hasret giderme günleridir zaten.
Çok iyi hatırlıyorum 2005 yılında Kurban Bayramını Konya’da geçirmek zorunda kalmıştım, güya ders çalışacaktım (!). Bayram sabahı namaza Konya’da Şerafettin Camii’ne gitmiştim, herkes oğluyla, babasıyla, yakınlarıyla gelmişti camiiye, sanki bir yabancı bendim içlerinde, namazın ardından çıktım ve sessizce kaldığım yurda geldim, bir kaç kişiyle bayramlaştıktan sonra gün boyu yurttan çıkmadım. Hemen annemi, babamı falan aradım, onlarla zor bela konuştuktan sonra, babaannem aldı eline telefonu ki onunla konuşamadan kapattım, dokunsalar ağlayacak gibiydim. Bilmiyorum ama o bayram benim için çok duyguluydu. Ve o gün kendime bir söz verdim, imkanlarım olduğu müddetçe bayram tatili bir gün bile olsa Allah’ın izniyle bayramları köyümde, memleketimde geçireceğim dedim. O gün bugündür her bayram 2-3 günlük tatillere bile memleketime geliyor, bayrama mutlaka köye çıkıyorum.
ve bugünde o sözümü tuttum ve yine köyüme geldim. Son derece güzel bir sonbahar havası var. İnanın çok mutluyum, herkes bir arada, ikindi namazına köyümüzün camisine gittik, namazın ardından köy mezarlığına giderek Rahmetli Feride Babaannemi, Rahmetli Mustafa Dedemi ve Rahmetli Fidan Yengemin mezarına giderek Kuran’dan ayetler okudum, onlarla biraz dertleştim.
Gerçekten bugünü, bugünleri hiç birşeye değişmem, Rabbim bugünlerin güzelliğini aratmasın, her bayramı bu aşk ve heyecan içerisinde geçirmemizi nasip eylesin.
Son Yorumlar