Mevlid kandilini geride bıkartığımız bu günlerde birazcık gönlümden gelenleri dökmek istedim. Aslında gönlümden gelen birşey yok çok fazla. O’na sevdası olmayan gönülden ne gelebilir ki? Yine de biraz zorlamak istiyorum kurumuş gönlümü.
Dün gece mükemmel bir geceydi. Bir başka huzurlu, bir başka mutluydum. Bir anda 1400 küsür sene öncesine gittim. Alemlerin sultanı, Kainatın Efendisi Gül Peygamber’imin doğduğu, dünyaya teşrif ettiği geceye gittim. İçinde bulunduğumuz dünyanın o gece nasıl bir Nur ile nurlandığını düşündüm de içim kıpır kıpır oldu.
Gören Sen’sin, Bilen Sen!
Ey Rabbim! Ey gönüllerimizi Muhammed-i Nur ile nurlandıran Rabbim. Kurumuş dudaklarımıza, hazan olmuş gönlümüze bir nebze olsun O’nun sevgisini veren Allah’ım sana sonsuz hamd olsun.
Şimdi aklıma geldi de, ne demişti O; “Beni görmedikleri halde bana iman eden kardeşlerimi görmeyi çok isterdim” Bizde seni görmeyi çok istiyoruz Ya Resulallah. Seni çok özledik Ey Allah’ın habibi. Aynı 1400 küsür sene önce dünyaya gelerek dünyayı şereflendirdiğin gibi ismin anıldığında kalplerimizi, gönüllerimizi şereflendiriyor, nur ile dolduruyorsun.
Ey kalpleri evirip çeviren Allah’ım, kalplerimizi Peygamberim, Senin’de Habibin’in Hz Muhammed SAV üzerine sabit kıl.
Ey Allah’ın Resulu muhtacız sana!
Ey Allah’ın Resulu aşığız sana!
Allah’ın Selamı senin üzerine olsun Gül Peygamberim, Gül Kokulu Efendim, Gül Sultanım, Gül Yüzlü Efendim…
Son Yorumlar